GALERIA
Trzeci w tym roku pobyt pod namiotem przypadł nam w Tyrawie Solnej. Byliśmy w tym miejscu już w 2013 roku w majowy weekend, ale wówczas pogoda nam nie sprzyjała, więc postanowiłem powtórzyć pobyt. Nastawienie nasze było ukierunkowane na wypoczynek, oraz na rowerowe poznanie kawałka doliny Sanu. Ponownie trafiliśmy do ośrodka wypoczynkowego "Diabla Góra"
Góry Słonne – pasmo górskie, należące do Gór Sanocko-Turczańskich (mapka poniżej), w Karpatach Wschodnich. Pasmo przebiega z północnego zachodu na południowy wschód. Nigdy nie został dokładnie zdefiniowany obszar kryjący się pod tą nazwą, zwyczajowo przyjmuje się, że dotyczy on gór na wschód od doliny Sanu, na północ od Leska po Olszanicę. Charakterystyczne dla krajobrazu całych Gór Sanocko-Turczańskich są długie, proste pasma o słabo zróżnicowanej linii grzbietowej, ciągnące się w pn-zach. na pd-wsch, porozdzielane szerokimi, bezleśnymi dolinami potoków. Jest to tzw "układ rusztowy".
Na miejsce dotarliśmy we czwartek, 16 sierpnia tuż przed zapadnięciem zmroku. Namiot kończyliśmy rozbijać już prawie po ciemku.
W piątek rano dziewczyny pojechały do Sanoka na zakupy, a ja "oporządzałem" dobytek w namiocie i doprowadzałem bałagan na stanu używalności.
Dziewczyny na "zakupach" w Sanoku
obozowisko w sekcji "C" OW "Diabla Góra"
Po obiedzie poszliśmy na miejscową plaże nad glinianką.
W sobotę i niedzielę zrobiliśmy dwie rowerowe wycieczki
Pierwsza wzdłuż Sanu. Celem były miejscowe cerkwie
Odwiedziliśmy cztery z nich. Niestety, wszystkie zamknięte były na głucho. Dwie pełniły nadal swoje pierwotne religijne funkcje, czyli pozostawały w obrządku greckokatolickim, a dwie w obrządku rzymskim.
1. Mrzygłód- ruiny murowanej cerkwi pw. Zaśnięcia NMP z 1901r
Mrzygłód- Miasteczko na Sanem. Początkowo stanowił jedną miejscowość z sąsiednią Tyrawą Solną, jednak po jednej z licznych powodzi, San zmienił koryto i odciął dzisiejszy Mrzygłód od Tyrawy i obie osady zaczęły funkcjonowac oddzielnie. Mrzygłód leżał na szlaku handlowym, przez co mieszczanom dobrze się powodziło, jednak położenie było co rusz okupione jakąś tragedią: od powodzi, poprzez liczne pożary i najazdy Tatarów, czy głód i pomór. W XIX w mieście działały m.in.:fabryka fajansu i kamionki, kwitło garncarstwo i wyrób płócien. Prawa miejskie Mrzygłód utracił po I w.ś., a po II wysiedlono miejscową ludność ukraińską.
2. Cerkiew w Hłomczy pw. Soboru Bogarodzicy z 1859r.
Hłomcza- wieś na lewym brzegu Sanu, sąsiadująca od południa z Mrzygłodem (wiem, niewiele wam to mówi, ale możecie sprawdzić na mapce). Na terenie wsi odkryto jedno z najstarszych śladów osadnictwa na tym terenie i są to pozostałości obozowiska łowców reniferów sprzed 14 tysięcy lat. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1402r.
Dalsza jazda z Hłomczy w kierunku Łodziny wiodła pod górę. Łodzina jest wsią położoną na wierzchowinie, co zapewne chroniło ją przez kaprysami Sanu. Zosia trochę "spuchła", ale lody w miejscowym GS-sie poprawiły jej humor. Klara jak zwykle już od jakiegoś czasu spała.
3. Łodzina, cerkiew greckokatolicka (obecnie w obrządku rzymskim) pw. Narodzenia NMP z 1743r.
Łodzina- wieś na zachodnim brzegu Sanu powstała przed 1442r. Wewnątrz cerkwi kompletny ikonostas, a obok cerkwi potężny dąb- pomnik przyrody. We wsi stał piękny, alkierzowy dwór z XVIIIw. Po 1945 został rozebrany w ramach czynu społecznego ZMW. Pozostały jedynie słupy bramowe i resztki parku dworskiego.
Z Łodziny droga wiodła stromo w dół po betonowych płytach. Zjeżdżaliśmy klasycznie w myśl zasady "z górki na pazurki". Po osiagnięciu dna dolinki, pojawił się asfalt i droga stała się bardzo miła, ciekawa i spokojna. Czas na zamykanie pętli i przejazd na drugą stronę Sanu.
4. Ulucz- cerkiew greckokatolicka pw. Wniebowstąpienia Pańskiego z ok 1510r.
Ulucz- wieś na lewym brzegu sanu, najstarsza wzmianka z 1443r, ale z pewnością jest starsza, gdyż na jej terenie odkryto ślady osadnictwa z VIII w. Cerkiew wzniesiono na szczycie Dębnika w dzikim lesie. Należała ona do klasztoru bazylianów, który istniał do 1744r. Ulucz (większość mieszkańców stanowili Ukraińcy) wraz z sąsiednimi wioskami stanowił bazę UPA dowodzoną przez niejakiego Michała Dudę ps "Hromenko" i w związku z tym był częstym celem ataków LWP. Przez co ocalało z pożogi niewiele domów. Ludność ukraińską wysiedlono na ziemie zachodnie w maju 1947.
5. Dobra Szlachecka- greckokatolicka cerkiew (obecnie w obrządku rzymskim) pw. św. Mikołaja z 1879r.
mieliśmy szczęście, bo przyszła pani sprzątać przed niedzielnymi nabożeństwami
Dobra Szlachecka- duża wieś na prawym brzegu Sanu, jedna z najstarszych wsi na tym terenie. Wzmianki o Dobre Pole pochodzą z 1402 r. W dawnych czasach wieś podzielona była na dwie. Jedna wchodziła w skład dóbr królewskich (Dobra Rustykalna), a druga do rodu Dobrzańskich (stąd Dobra Szlachecka). Na terenie wsi w czasach saskich funkcjonowały żupy solne na licznych na tym terenie źródłach solankowych (m.in w Tyrawie Solnej).
W niedzielę po mszy dziewczyny zostały pod namiotem, a ja wybrałem się na trasę do Tyrawy Wołowskiej
1. Cerkiew w Siemuszowej, greckokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego z 1841r. obecnie w obrządku rzymskim.
2. Cerkiew greckokatolicka w Hołuczkowie pw. św. Pareskwii z 1858r.
we wsi zachowało się kilka zabytkowych, drewnianych chałup w zabudowie jednozagordowej
3. Cerkiew pw. św. Jana Chrzciela w Tyrawie Solnej
4. Nieistniejąca już cerkiew w Tyrawie Wołoskiej z 1900 wysadzona w powietrze po 1947
5. Nieistniejąca cerkiew pw. Objawienia Pańskiego w Krecowie zbudowana w 1784r. (rozebrana ostatecznie w 1980r)
widok w latach 70 XX w.
Jeszcze jedna atrakcja jakiej doświadczyliśmy w "Diablej Górze"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz